زهـراست چـراغ شب ظلمانی حـیـدر            زهـراست طبیب تب طـوفـانی حـیـدر

زهـراست پـریـشانِ پـریـشـانی حـیـدر            زهراست به هر معـرکه قربانی حیدر

یک جمله بُوَد ذکر لب حضرت زهرا

مَن ماتَ عـلـی حُبِ علی مـاتَ شهـیدا

گـویـد به عـلـی نـور تو را مـاه نـدارد            دل جـز تو دگـر رهبـر دلـخـواه نـدارد

بی تو دو جهان ارزش یک کاه ندارد            مـن بی تـو بـمـانـم بـه خـدا راه نـدارد

هرجا که تویی فاطمه هم هست در آنجا

مَن ماتَ عـلـی حُبِ علی مـاتَ شهـیدا

می‌گفت همیشه به همان حالت مضطر            مردم؛ همه کارست عـلی بعد پـیـامـبر

والله که من گـفـتـه‌ام این جـمـله مکرر            حـیـدر همۀ دین من و دین همه حـیدر

با خون شده حک روی درِ خانۀ مولا

مَن ماتَ عـلـی حُبِ علی مـاتَ شهـیدا

من محو علی گشته ندانم که خطر چیست            دل سوخته کی حس کند این آتش درچیست

حالا که علی هست دگر داغ پسر چیست            در حـفظ امامم چنین ضربۀ در چیست

در پشتِ در ایـن است کـلام من شیـدا

مَن ماتَ عـلـی حُبِ علی مـاتَ شهـیدا

جانـم به فـدای عـلـی و قلب صبورش            بر عهد خودش بود و ننازید به زورش

دادند از آن کوچه غـریبـانه عـبـورش            در کـوچه شکـستند تـمـامی غـرورش

جـانم به لب آمد عـلـی و خـنـدۀ اعداء

مَن ماتَ عـلـی حُبِ علی مـاتَ شهـیدا